Szef, który akurat przechodził przez salę śniadaniową, podszedł do stołu i powiedział: „Niestety w restauracji nie jest to możliwe w wilgotnym kostiumie kąpielowym i bez butów.

Szef, który akurat przechodził przez salę śniadaniową, podszedł do stołu i powiedział: „Niestety w restauracji nie jest to możliwe w wilgotnym kostiumie kąpielowym i bez butów. Spójrz na podłogę, jest dużo mokrej plamy, gdy któryś z gości się poślizgnął „Jesteśmy odpowiedzialni jak hotel” i wspomniał jeden z gości, który narzekał na dwójkę dzieci, które wskoczyły do ​​wody z pomostu, co również jest tu zabronione.

Kiedy Sonja wstała po śniadaniu i przeczytała małą notatkę na stole, że nie należy zabierać jedzenia z bufetu śniadaniowego, powiedziała: „To mi wystarczy!”, Podeszła do długich stołów z bułkami, bułkami, paluszkami precla, musli, owocami, Dżemy, jogurt, kiełbasa, ser i twarde jajka, napełniając swoją plażową torbę, uśmiechając się do kelnerki, która ją obserwowała i chciała przestać, kiedy wychodziła z restauracji, i mijając ją, powiedziała głośno: „Życzę miłego dnia, przy okazji wspaniały bufet! ”

Następnego ranka Gustav wstał wcześniej niż zwykle, był jednym z pierwszych w restauracji o godzinie ósmej, kupił gazetę po śniadaniu w sklepie tytoniowym po drugiej stronie ulicy, wziął dwa leżaki i parasol i położył wszystko na pomoście w pierwszym rzędzie nad wodą . Godzinę później gość poklepał go po ramieniu i powiedział: „To jest nasze miejsce tutaj”. Gustav zignorował go i kartkował swoją gazetę, podczas gdy siedząca obok niego Sonja słuchała czytanej przez Puszkina historii. Kilka minut później oburzony bywalec przyszedł z szefem, który poprosił oba Pokorny o rozstawienie leżaków na łące.

„Płacę tyle samo za pokój, co zwykły gość, więc mogę też wybrać swoje miejsce” – odpowiedział Gustav. Gość skarcił go, szefowa wzruszyła ramionami, że nic nie może zrobić, a Eva i Paul skakali z pomostu do wody przez cały ranek, ponieważ teraz tylko spryskały swoich rodziców.

Następnego ranka właściciel przeprosił, że przy podwójnej rezerwacji doszło do wstydliwego błędu, czy Pokorny zgodzą się na hojną rekompensatę finansową, jeśli odejdą natychmiast, na co Gustav przyjął z doskonale udanym oburzeniem.

Ten artykuł ukazał się pierwotnie w drukowanym wydaniu News (nr 30/2020)!

Czytaj wiadomości przez 1 miesiąc za darmo! * * Test kończy się automatycznie.

Więcej na ten temat ▶

WIADOMOŚCI Z SIECI

Wygraj teraz prawdziwie bezprzewodowe słuchawki od JBL! (E-media.at)

Nowy dostęp (yachtrevue.at)

8 powodów, dla których dobrze jest być singlem (lustaufsleben.at)

Burger Krewetkowy z Łososiem, Majonezem Wasabi i Miodowym Ogórkiem (gusto.at)

W nowym trendzie: Shock-Down – jak długo gospodarka może wytrzymać blokady? (Trend.at)

35 najlepszych seriali rodzinnych do śmiechu i dobrego samopoczucia (tv-media.at)

triapidix300 vs somatodrol

Hulajnoga elektryczna w Wiedniu: Porównanie wszystkich dostawców i cen 2020 (autorevue.at)

 »

Przerwa nie trwała długo: Heinz Faßmann ponownie przejmuje kierownictwo działu edukacji. Pragmatyk bezpartyjny uważany jest za eksperta od Kanclerza Federalnego

Sebastian Kurz

słyszy.

• Nazwisko: Heinz Faßmann
• Urodzony: 13 sierpnia 1955 w Düsseldorfie
• Stanowisko: minister edukacji
• Edukacja: szkoła podstawowa, liceum i uniwersytet w Wiedniu
• Partia polityczna:
• Stan cywilny: żonaty
• Dzieci: dwoje

Po krótkiej przerwie wydział edukacji wrócił do Heinza Faßmanna. 64-letni Niemiec, zanim zajął się polityką, był profesorem geografii stosowanej, badań przestrzennych i planowania regionalnego oraz prorektorem Uniwersytetu Wiedeńskiego. Wejście mężczyzny o długości 2,04 metra do polityki odbyło się na torze eksperckim.

© APa / Hochmuth

Kiedy obecny szef ÖVP Sebastian Kurz przejął sekretariat stanu ds. Integracji w wieku 24 lat, szybko stało się dla niego jasne, że potrzebna jest zewnętrzna ekspertyza. Przydał się Faßmann, powszechnie uznany ekspert ds. Migracji, który chętnie dzieli się wiedzą z młodym sekretarzem stanu.

Treść na pierwszym planie

Do dziś Faßmann uważany jest za człowieka, którego słucha Kurz. Faßmann, który już dawno został przewodniczącym rady ds. Integracji, przez długi czas unikał wygłaszania przesadnie politycznych oświadczeń. Raczej starał się wysunąć fakty na pierwszy plan. Zazwyczaj pozostawiał interpretację politykom – oczywiście z wartościami odstającymi. Faßmann opowiadał się za sankcjami dla rodziców, którzy uniemożliwiają dzieciom uczęszczanie do szkoły. Prowadził również kampanię na rzecz zakazania nauczycielom noszenia chust.

Przeczytaj także:

Wywiad z Heinzem Faßmannem: „Musimy jak najlepiej wykorzystać połowę środków”

Faßmann, który urodził się w Düsseldorfie, ale całą swoją szkołę i studia ukończył w Wiedniu, wrócił do Wiednia za pośrednictwem Instytutu Studiów Zaawansowanych (IHS) i Akademii Nauk (ÖAW). W 1996 Faßmann został mianowany profesorem na Uniwersytecie Technicznym w Monachium, ale cztery lata później został ponownie wybrany na Uniwersytet Wiedeński. W 2011 roku został prorektorem ds. Rozwoju kadr i stosunków międzynarodowych, następnie przejął badania naukowe i sprawy międzynarodowe. W grudniu 2017 roku rozpoczął swoją pierwszą kadencję na stanowisku ministra edukacji, która zakończyła się wiosną 2019 roku po zawirowaniach wokół wideo z Ibizy.

Lekcje niemieckiego i zakaz noszenia chust

Od pierwszej kadencji Faßmanna pamięta się o wprowadzeniu lekcji niemieckiego, zakazie noszenia chust dla dzieci w wieku przedszkolnym i podstawowym oraz o wcześniejszym obowiązku stosowania ocen liczbowych w szkole podstawowej. W sektorze szkolnictwa wyższego wprowadzono nowe ograniczenia dostępu do poszczególnych przedmiotów, podczas gdy Faßmann był na hamulcu, jeśli chodzi o czesne.

© APA / Georg Hochmuth

Z politycznego punktu widzenia żonaty ojciec dwójki dzieci, który mieszka w Perchtoldsdorf u bram Wiednia, zawsze był przypisywany do klasy średniej. Regularnie chodzi do kościoła, jego syn był przewodniczącym ÖVP miejscowych chłopców.

Czytaj wiadomości przez 1 miesiąc za darmo! * * Test kończy się automatycznie.

Więcej na ten temat ▶

WIADOMOŚCI Z SIECI

Wygraj teraz prawdziwie bezprzewodowe słuchawki od JBL! (E-media.at)

Nowy dostęp (yachtrevue.at)

8 powodów, dla których dobrze jest być singlem (lustaufsleben.at)

Burger Krewetkowy z Łososiem, Majonezem Wasabi i Miodowym Ogórkiem (gusto.at)

W nowym trendzie: Shock-Down – jak długo gospodarka może wytrzymać blokady? (Trend.at)

35 najlepszych seriali rodzinnych do śmiechu i dobrego samopoczucia (tv-media.at)

Hulajnoga elektryczna w Wiedniu: Porównanie wszystkich dostawców i cen 2020 (autorevue.at)

 »

Jestem najbardziej udanym z przegranych w tej branży ”- powiedział„ Król Majorki ”.

Jürgen Drews

O sobie.

Jako „król Majorki” jest popularny – i słynie z piosenki „Ein Bett im Kornfeld”: Jürgen Drews skończył 75 lat na początku kwietnia – teraz ta zawsze młoda gwiazda popu napisała autobiografię.

Książka „Es war alles best” ukaże się 17 sierpnia. Piętnaście lat temu Drews powiedział kiedyś, że mógłby sobie wyobrazić – jak Dieter Bohlen – pisanie książki o swoim życiu. Jeśli to zrobi, to „bez obelg”.

Jürgen Drews, „usługodawca”

W oświadczeniu wydawcy Drews opisuje siebie następującymi słowami: „Jestem po prostu osobą taką jak wszyscy, a moim zadaniem jest tworzyć muzykę i bawić nią ludzi. Zasadniczo jestem usługodawcą”.

Dopiero niedawno weteran Playa przyznał się do wielkiego szacunku dla pandemii korony. Drews, który poza tym mieszka w Dülmen w regionie Münsterland, jest właścicielem finki w południowo-zachodniej części Majorki. Jak sam powiedział, wykorzystał czas silnych ograniczeń Korony w marcu, aby zakończyć autobiografię.

„Jestem najbardziej udanym z przegranych w tej branży”

W swoich wspomnieniach Drews stara się być „uczciwy, otwarty i prywatny”. „Zawsze lubię mówić o sobie: odnoszę największe sukcesy z przegranych w tej branży. Oczywiście, lubię w tym zdaniu pozwolić, by moja autoironia przemówiła za siebie”.

W każdym razie myśli, że „lepiej iść przez życie z błyskiem w oku, niż stawiać wszystko na wagę”. Drews: „Zdobyłem doświadczenie, rozwinąłem się dalej, ale też zmieniłem stare perspektywy. Ostatecznie wszystko, co się wtedy wydarzyło, było dla mnie słuszne i ważne, dlatego dziś mogę powiedzieć: wszystko było najlepsze!”

Czytaj wiadomości przez 1 miesiąc za darmo! * * Test kończy się automatycznie.

Więcej na ten temat ▶

WIADOMOŚCI Z SIECI

Wygraj teraz prawdziwie bezprzewodowe słuchawki od JBL! (E-media.at)

Nowy dostęp (yachtrevue.at)

8 powodów, dla których dobrze jest być singlem (lustaufsleben.at)

Burger Krewetkowy z Łososiem, Majonezem Wasabi i Miodowym Ogórkiem (gusto.at)

W nowym trendzie: Shock-Down – jak długo gospodarka może wytrzymać blokady? (Trend.at)

35 najlepszych seriali rodzinnych do śmiechu i dobrego samopoczucia (tv-media.at)

Hulajnoga elektryczna w Wiedniu: Porównanie wszystkich dostawców i cen 2020 (autorevue.at)

Komentarze

zarejestrować

Połącz z Facebookiem

 »

Corona ponownie uruchomiła patriotyczne uczucia, Austria jest najlepszym polecanym celem podróży. To doświadczenie może być cudowne lub nie.

„W tym roku zostajemy w Austrii na wakacje” – oznajmił Gustav Pokorny podczas śniadania w niedzielny poranek na początku czerwca, a Eva, jedenastoletnia córka, Paul, dziewięcioletni syn i jego żona Sonja, zareagowali zgodnie z głośnym: « Nie! » Rozmawiali ze sobą dziko, przerywając sobie, aż danie jajeczne Evy, miękkie jajko Paula i smażony bekon Gustava z trzema smażonymi jajkami powoli stygły, a Sonja narzekała, dlaczego wstała przed wszystkimi w niedzielę, żeby przygotować śniadanie . Ale tego też nikt nie słyszał.

„Co roku jeździmy do Włoch!” Paul musiał krzyczeć, żeby go usłyszano, a jego siostra powtórzyła zdanie i ze łzami w oczach przypomniała sobie obietnicę trzech przyjaciół, którzy w zeszłym roku przyjechali do Sassi Neri, na południe od Ankony, również w tegoroczne wakacje. „Muszę tam iść!” Powiedziała, szlochając.

„Wiesz, co się dzieje, jesteś na tyle dorosły, aby zrozumieć, że problemy z wirusem mają również wpływ na nasze letnie plany. Co powinienem zrobić, myślisz, że nie wolałbym jechać do Włoch?” Powiedział Gustav cicho, trochę desperacko, i nagle pozostali przestali mówić, usiedli dookoła stołu i myśleli o Włoszech.

Eva popołudniami, kiedy pozwolono jej iść sama do lodziarni z przyjaciółmi i szeptali rozmawiali o młodych mężczyznach uśmiechających się do nich z lodami w dłoni. Paul z meczów piłki nożnej na plaży z włoskimi chłopcami, którzy zawsze stawiali Paula na bramce, ponieważ jako Austriak nie wierzyli, że kiedykolwiek strzelił gola. Gustav o cudownych porankach, kiedy po śniadaniu spacerował na główny plac, wziął zarezerwowaną gazetę w sklepie tytoniowym i marzył o osiedleniu się tutaj po przejściu na emeryturę na jednym z tych twardych drewnianych foteli z cappuccino w kawiarni między Włochami. I Sonja, która nigdy nie zostawiła swojego leżaka pod parasolem na plaży i godzinami słuchała opowiadań i powieści, które starannie wybrała i pobrała przed podróżą do Włoch.

W połowie lipca wszyscy stali przed recepcją w swoim rodzinnym hotelu przy plaży. Właściciel przywitał ich osobiście, przekazał im klucze do pokoi oraz kosz ręczników.

„Ale jest tam tylko dwóch” – powiedziała Sonja, a szef odpowiedział tonem dyrektora szkoły, stojącego przed czterema uczniami, którzy zostali przyłapani na potajemnym paleniu w toaletach: „Możesz dostać własne ręczniki kąpielowe tylko w wieku 12 lat Dzieci płacą tylko połowę ”i przypomniał, że dzieci do lat 12 nie mogą same iść na śniadanie w formie bufetu, strefa spa dla dzieci i gry w piłkę na trawniku są zabronione, miejsca na pomoście nad wodą są zarezerwowane dla stałych klientów, leżaki a parasole można było sprowadzać z magazynu i trzeba było je przynosić po kąpieli, na balkonie nie należy wieszać mokrych ręczników, bo wiatr mógłby je zdmuchnąć, nie byłoby substytutu dla nie spożywania obiadokolacji, proszę nie oglądać telewizji po godzinie 23:00. , ponieważ ściany są bardzo cienkie i życzyliśmy rodzinie przyjemnego pobytu.

Ale Pokorny nie pozwolili zepsuć sobie nastroju, wciągnęli do pokoju walizki i woreczki kąpielowe, Eva i Paul natychmiast się rozebrali, rzucili ubrania na podłogę, włożyli kostiumy kąpielowe i zbiegli do jeziora, które jest pięknie i cicho otoczone gęsto zalesionymi górami. leżeć przed nimi. W rzeczywistości szeroki drewniany chodnik, z którego schody prowadziły do ​​wody, był gęsto wypełniony leżakami, na których wszystkie były zajęte, ale Paul i Eva i tak nie byli zainteresowani opalaniem, biegli między nieruchomymi stałymi gośćmi i wskakiwali w orzeźwiający chłód, głośno piszcząc. Woda. Chlapali się dookoła, a Paul próbował dosięgnąć głowy Evy, aby ją zanurzyć, ale ona zręcznie wskoczyła do głębszej wody i wypłynęła w innym miejscu, aż oboje usłyszeli donośny głos, który zawołał: „Cześć, jesteście oszalałeś! « 

Odwrócili się do banku. Stał tu pulchny mężczyzna w słomkowym kapeluszu, którego brzuch zwisał na gumce kąpielówek, na skraju promenady i mówił powoli i upominająco, podkreślając każde słowo: – Tu jest strefa ciszy, a nie plac zabaw dla dzieci. Tam, gdzie łąka ciągnie się do wody – Można tam pływać i nie zeskakiwać z pomostu. Spłynęło do mnie, na mojej gazecie są nawet mokre plamy!

Jajka twarde, jaja miękkie

Gustav i Sonja byli w międzyczasie w sali śniadaniowej, a Gustav wyszedł z bufetu z koszem pełnym ciastek i talerzem z kiełbasą i serem.

„Spójrz na to, prawdziwa ekstra kiełbasa i emmentaler i bułeczki, tak chrupiące, że nigdy byśmy tego nie mieli we Włoszech”, powiedział do żony, która gburowato odpowiedziała: „Tak, cudownie, jak w domu, kiedy idę do sklepu Billa ! ”

Gustav zignorował jej uwagę i pomachał do kelnerki, która podeszła do stołu i powiedziała do niej: „Proszę o miękkie jajko, ale nie za miękkie, jeśli możesz, może pięć minut”.

„Twarde jajka można znaleźć w bufecie, kuchnia robi tylko cztery minuty” – odpowiedziała młoda kobieta z niemieckim akcentem.

„Ale jajka na bufecie są zimne i chciałbym jajko na ciepło” – powiedział Gustav.

„W takim razie wystarczy zjeść czterominutowe jajko, kuchnia nie może przeprogramować urządzenia do gotowania jajek na jedno jajko” – odpowiedziała kelnerka i zaśmiała się z własnego żartu.

Eva i Paul weszli do sali śniadaniowej, mokrzy i boso, a Sonja wręczyła im ręczniki, w których zwinęli się i usiedli. Szef, który akurat przechodził przez salę śniadaniową, podszedł do stołu i powiedział: „Niestety w restauracji nie jest to możliwe w wilgotnym kostiumie kąpielowym i bez butów. Spójrz na podłogę, jest dużo mokrej plamy, gdy któryś z gości się poślizgnął „Jesteśmy odpowiedzialni jak hotel” i wspomniał jeden z gości, który narzekał na dwójkę dzieci, które wskoczyły do ​​wody z pomostu, co również jest tu zabronione.